Kim Tutar Sizi

İsteklerimiz, hayallerimiz, yaptıklarımız, bizi durduranlar, engeller, yapamadıklarımız… Her gün kararlar alıyoruz, sözler veriyoruz. Sonrası tanıdık; bahaneler, bahaneler…

Çok sevdiğim biz söz var; insanlar genelde ayakları taşa takılıp düşerler, bir dağa takılıp düşen gördünüz mü siz hiç?

Martin Seligman'ın bir araştırmasına göre, insanlar çaresiz kaldıklarını düşündükleri zaman kötümser düşünce başlıyor. Kötümser düşünce çaresizliği körüklüyor ve ikisi bir arada durgunluk, hareketsizlik, isteksizlik, umutsuzluk, depresyon gibi durumlara neden oluyor. Oysaki istemli kaslarınız çalıştığı sürece çaresizlik durumunu lehimize çevirmek elimizde. Ancak birkaç başarısız geçmiş deneyim, kendi istediğimiz gibi sonuçlanmayan bazı olaylar bize hemen çaresizliği hatırlatıp elimizi kolumuzu bağlıyor.

Neler yapılabilir? Öncelikler listesi yapmak bir yol. Listeyi yapıp önemlilik sırasına dizmek, yanlarına acil derecesi koymak. Sıralama yaptınız ancak hala bir hareket yok. İşte o zaman kendinize koçluk soruları sormak. Cevap verirken çok ama çok samimi olmak. Bakalım kıpırdanma başlayacak mı?

Bunu yapmak benim için neden önemli?

Bunu yapmayı ne kadar istiyorum?

Beni durduran ne?

Gerçekten istediğim ne?

Benim elimde olan neler var?

Beni durduranı detaylı tanımlamak istesem neler söylerdim?

Beni durduran bu şey olmasaydı ne farklı olurdu?

Beni durduran şeyin bir an için ortadan kalktığını varsayalım, ilk ne yaparım?

Hala duruyorsam bu sefer hangi engel takıldı aklıma?

Bununda engel olmaktan çıktığını varsaysam, ne farklı olur?

İstediğime ulaşmanın farklı yolları olsaydı, bu ne olurdu?

Bunu yapabilen birisine sorsam bana ne tavsiye ederdi?

Ben bu isteğimi gerçekleştirdiğimde ne olacak?

Bu kararı uygulamanın bende ki anlamı nedir?

İlk etapta aklınıza gelen bütün cevapları sıralayın. En alt cevaba, sizi asıl durduran noktaya ulaştığınızda yolu yarıladınız. Artık o dağ küçülmüş, bir taş boyuna gelmiş demektir. Yapacağınız şey taşı alıp kenara koymak.

Sevgiyle, Rana Pendar Ulusoy (PCC)